De ‘Thomas Partey van FC Utrecht’: ‘Oranje of Japan? Dat zou erg lastig zijn’
De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Yuya Ikeshita, die dit seizoen voorlopig de meeste speelminuten achter zijn naam heeft van alle spelers in Jong FC Utrecht.
Door Chris Meijer
De timing voor het interview met Yuya Ikeshita blijkt perfect. Nog geen 24 uur eerder heeft de negentienjarige middenvelder zijn eerste doelpunt in het profvoetbal aangetekend, waardoor hij met een iets minder zuur gevoel terugkijkt op de late 1-2 thuisnederlaag tegen Almere City. “Ja, klopt. Het is zeker een mooie mijlpaal. Je hoorde het wel van anderen: ‘Je hebt nog niet gescoord’. Het was niet echt een last, maar het is wel lekker om van de nul af te zijn. Op naar meer”, zegt Ikeshita met een glimlach. “Voor mezelf heb ik doelstellingen en een daarvan is meer rendement halen. Als je dan scoort, helpt dat wel mee. Het is wel een klein persoonlijk doel dat ik nu gehaald heb. Uiteindelijk kijkt men naar statistieken in het voetbal. Dus cijfers zijn dan ook belangrijk, want die liegen niet.”
Zijn eerste profdoelpunt was eigenlijk het enige dat nog ontbrak in het seizoen van zijn doorbraak in Jong FC Utrecht. Ikeshita – kind van Japanse ouders – kwam in 2015 in de jeugdopleiding van FC Utrecht terecht, na eerder voor USV Elinkwijk, Ajax en SC Buitenveldert te hebben gespeeld. Vorig seizoen kwam hij in zijn eigen woorden net kijken bij de beloftenploeg, voor wie hij een jaar geleden debuteerde in de thuiswedstrijd tegen FC Dordrecht. “De stap van de Onder 18 naar Jong Utrecht was erg groot. Vorig seizoen speelde en trainde ik nog af en toe nog bij de Onder 18 en dan merk je een groot verschil met Jong Utrecht, het niveau ligt veel hoger en alles gaat veel serieuzer. Het heeft wel een grote rol gespeeld dat ik vorig seizoen al wat minuten had gemaakt. Daardoor wist ik wat me te wachten stond en welk niveau ik moest halen om te kunnen spelen.”
Ikeshita is dit seizoen vanaf de eerste wedstrijd onbetwist basisspeler en maakte al 2452 minuten, verspreid over 29 wedstrijden. ‘Een goed jaar’, zo concludeert hij. “Ik voel dat ik elke wedstrijd steeds beter word en blijf me daardoor ontwikkelen. Ik leer momenten steeds beter lezen en dat heb ik te danken aan de vele minuten die ik maak.” Wat is dan het verschil met het vorige seizoen waarin hij één keer basisspeler was? “Tja, dat is een goede vraag”, antwoordt Ikeshita. Na een korte stilte: “Ik denk dat ik vorig seizoen om een reden niet speelde, dan moet je jezelf in de spiegel aankijken en jezelf afvragen: waarom speel ik niet? Er kwam ook een nieuwe trainer, dus ik kon het nieuwe seizoen vanaf nul beginnen met een frisse start. Ik heb alles laten zien wat ik kon en dat heeft de doorslag gegeven, denk ik. Of ik dat verwacht had? Als ik naar mijn eigen kwaliteiten kijk wel en wat ik al zei: ik heb erg hard gewerkt aan de verbeterpunten die ik destijds zag om uiteindelijk te kunnen spelen. Dus verwachten is moeilijk te zeggen, aangezien je nooit dingen moet verwachten. Maar of ik er vertrouwen in had? Zeker weten!”
Ikeshita speelt sinds 2015 in de jeugdopleiding van FC Utrecht, nadat hij eerder voor USV Elinkwijk, Ajax en SC Buitenveldert speelde.
Het is geen toeval dat Ikeshita de trainerswissel noemt. Trainer Darije Kalezic – die afgelopen zomer het stokje overnam van Ab Plugboer – noemt zijn pupil niet voor niets ‘een soldaat’. “Hard werken staat voorop bij hem, vanuit je taak en gedisciplineerd spelen. Ik wil niet zeggen dat dit mijn spel is, maar we kunnen elkaar daarin wel goed vinden. Het vertrouwen dat ik van hem krijg, is altijd goed voor een speler. Hij is iemand voor wie je door het vuur wil gaan”, vertelt Ikeshita over de klik met Kalezic. Hij omschrijft zichzelf als een ‘box-to-box-middenvelder, met een goede trap en techniek en sterk in de één-tegen-één-duels’.
“Ik ben zelf een groot Arsenal-fan en ik dan kijk ik graag naar Thomas Partey, daar leer ik veel van. Defensief ingesteld, maar aanvallend kan hij ook wel wat brengen. Eigenlijk de koppeling tussen verdediging en aanval. Als ik de tweede bal heb gewonnen, moet ik nog nauwkeuriger worden. Daar kan ik nog wel stappen in zetten”, reageert Ikeshita als gevraagd wordt of er een speler is aan wie hij zich spiegelt en wat zijn voornaamste verbeterpunten zijn. Ikeshita trainde al een aantal keer mee met het eerste elftal van FC Utrecht. “Het niveau ligt wel hoger, natuurlijk. Maar het is ook wat makkelijker spelen, denk ik. Doordat de kwaliteit gewoon beter is, qua passing, aannames et cetera. En hun ervaring speelt ook een grote rol, daar kan ik nog zeker veel van leren. Ik besef dat het geen grote stap meer is, dus ik werk iedere dag keihard om daar meer aanwezig te zijn en steeds dichterbij te komen.”
Wat denkt Ikeshita nog nodig te hebben om de stap naar het eerste elftal te maken? “Ik denk dat het vooral aan mijn persoonlijkheid ligt. Van mezelf ben ik een bescheiden persoonlijkheid, dat komt ook wel een beetje door mijn Japanse afkomst. Ik kan daar nog wel stappen in maken: nog dominanter zijn, anderen aansturen, mensen neerzetten. Gewoon aanwezig zijn, brutaler om de bal vragen. Het gaat steeds beter, maar daar zit nog wel ruimte voor verbetering.” Het is precies de reden waarom Kalezic hem dit seizoen al eens de aanvoerdersband gaf. “Om me nog meer leiderschap te geven, zodat ik me nog meer ga ontwikkelen in die persoonlijke doelen. Eigenlijk moet je dat als aanvoerder wel doen, want anders voldoe je daar niet aan.”
Voorlopig speelde Ikeshita 36 officiële wedstrijden in Jong FC Utrecht.
Nu een doorbraak bij FC Utrecht lonkt, zou Ikeshita ook zomaar op korte termijn een keuze kunnen krijgen tussen Nederland en Japan. Ikeshita werd geboren in Nederland, maar zijn hele familie woont nog in Japan. Hij steekt niet onder stoelen of banken dat het een droom is om ooit in Japan te voetballen. Maar mocht Ikeshita ooit de keuze krijgen voor een interlandcarrière, is die niet eenvoudig gemaakt. “Ik denk wel dat ze me in Japan kennen en in de gaten houden. Alleen ik weet zelf nog niet welke keuze ik ga maken in de toekomst qua interlandcarrière als ik ooit mag kiezen, dat is nu moeilijk te zeggen. Het zou mooi zijn om voor zowel Nederland als Japan te spelen. Het zou een erg lastige keuze zijn.”
Het is een stip aan de horizon, want zijn eerste doel voor de korte termijn vormt zijn debuut in de hoofdmacht en uiteindelijk een plekje veroveren in het eerste elftal van FC Utrecht. De club sprak in november zijn vertrouwen uit door Ikeshita zijn eerste profcontract – tot medio 2023, met een optie voor nog een jaar – te laten tekenen. “Het contract heeft zeker vertrouwen gegeven, dat is altijd fijn en geeft je toch een boost om nog harder te werken en beter je best te doen. Het is een groot doel om uiteindelijk door te breken hier, zeker. Voor de korte termijn is dat het doel. Ik heb het tot nu toe op mijn eigen tempo gedaan en ik heb altijd veel geduld gehad. Als ik de kans krijg, grijp ik die meteen met beide handen aan. We gaan het zien, ik hoop dat ik snel mijn debuut mag maken.”
