De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor de 21-jarige keeper Michael Woud, die dit seizoen al zes keer zijn doel schoon hield bij koploper Almere City.
“Een stap achteruit met de bedoeling er straks twee vooruit te zetten? Hmm…” Woud proeft de vraag even voor hij antwoord geeft. “Ik denk eigenlijk helemaal niet dat mijn avontuur bij Almere een stap terug is. Hier krijg ik de kans om wekelijks te spelen en dat is wat ik op mijn leeftijd gewoon keihard nodig heb”, aldus de van Willem II gehuurde sluitpost. De tweevoudig international van Nieuw-Zeeland was de afgelopen twee seizoenen reservedoelman achter Timon Wellenreuther, die afgelopen zomer afzwaaide in Tilburg. “Natuurlijk had ik hoop dat ik daarna door zou schuiven, maar de club durfde dat niet aan. Dat moet ik dan maar respecteren, want teleurstellingen horen ook bij het voetbal.”
Willem II haalde met Robbin Ruiter een nieuwe eerste doelman binnen en verwelkomde ook Jorn Brondeel zodat Woud elders ervaring op kon doen om volgend jaar met meer ervaring terug te keren in Brabant. “Almere liet weten me heel graag te willen en ik ben heel blij met mijn huidige situatie. Het gaat er professioneel aan toe en het enige verschil met Willem II is eigenlijk dat ik hier wel alles speel”, geeft Woud aan. Hij noemt het niveau van de competitie ‘prima’ en kijkt uit naar de ontmoetingen met de grootste rivalen in de strijd om promotie. “In principe kan iedereen van iedereen winnen en verliezen. Dat is wat de competitie zo leuk maakt en het allermooiste vind ik natuurlijk dat wij bovenaan staan”, lacht de 1.96 meter lange doelman. “We werken er met zijn allen keihard aan om iedere week punten te pakken en tot nu toe hebben we nog niet één keer verloren.”
Woud speelt daar met zijn solide optredens een grote rol in, want hij hield in de eerste elf wedstrijden al zes keer zijn doel schoon. “Natuurlijk ben ik daar heel tevreden mee, maar ik staar me niet blind op clean sheets. Tegen Roda kregen we bijvoorbeeld al in de eerste minuut een tegengoal en dan is het zaak om je koppie erbij te houden. Ik benadeel het team als ik daar met een sip gezicht ga staan omdat ik een tegengoal heb moeten incasseren”, legt de huurling uit. “Mijn doel is dus om simpelweg week in week uit het maximale uit mezelf te halen.” De goalie heeft dankzij zijn lengte geen enkele moeite met hoge voorzetten en vindt dat hij ook over snelle reflexen beschikt. Shotstopping is naast mijn mentaliteit en mijn vermogen om de verdediging te sturen wel mijn grootste kwaliteit.”
Heel grote zwaktes kan hij in zijn eigen spel niet ontdekken, al is hij de eerste om aan te geven dat hij nog veel beter kan en moet voordat hij zichzelf op de borst mag kloppen. “Maar als je me vraagt wat mijn zwakte is, is er niet echt iets wat ik uit mijn spel kan lichten. Ik ben in alle facetten wel redelijk en nu is het zaak dat ik op detailniveau vooruitgang ga boeken, want juist dat bepaalt uiteindelijk of ik mijn doelen voor de toekomst wel of niet waar kan maken.” Woud droomt er ten eerste van om iets tastbaars neer te zetten met Almere City en daarna hoopt hij volgend seizoen sterker terug te keren bij Willem II, dat een springplank moet vormen richting een club die in Nederland of elders meestrijdt om Champions League-deelname.
“Uiteindelijk droomt iedereen ervan om op het allerhoogste niveau te spelen voor volle tribunes, dus ook ik droom van Europese topwedstrijden. Daar kan ik echter alleen komen als ik de komende jaren alles goed doe”, beargumenteert Wout, die Almere sterk genoeg acht om dit seizoen promotie af te dwingen. “Daar geloof ik zeker in. We hebben een sterke selectie en gaan goed om met de uitdagingen die het coronavirus alle clubs momenteel biedt.” In de eerste elf duels ging zijn ploeg al acht keer met de winst aan de haal en de overige drie wedstrijden eindigden in een remise. Zondag staat de topper tegen SC Cambuur op het menu en dat is een wedstrijd waar Woud bijzonder naar uitkijkt.
“Dat wordt weer een mooie test voor ons. Het kan zomaar weer een crazy game worden”, verwacht de keeper, die vooral refereert aan de bizarre 4-6 uitslag tegen Excelsior. In dat duel maakte Woud kennis met competitietopschutter Elías Ómarsson, die een hattrick aantekende namens de Rotterdammers en dit seizoen inmiddels al op dertien treffers staat. “Hij had een goede wedstrijd tegen ons, maar is zeker niet de beste spits van de Keuken Kampioen Divisie. Dat is onze Thomas Verheydt”, meent Woud, die zag hoe zijn collega ook tweemaal scoorde en in totaal al zes keer mocht juichen deze competitie. “Hij is gewoon een topper en dat zeg ik niet om hem te paaien, want dat ervaar ik echt zo. Ik maak hem dagelijks op de training mee en ik ben erg onder de indruk van zijn niveau.”
Toch haast Woud zich om te zeggen dat hij Ómarsson ook een goede speler vindt. “Ik kan ook moeilijk anders zeggen over een speler die drie keer tegen mij heeft gescoord, maar uiteindelijk namen wij de drie punten mee naar huis en daar gaat het om. Wij staan bovenaan en we gaan er alles aan doen om te zorgen dat dat zo blijft.” De Nieuw-Zeelander weet dat hij zichzelf daarmee ook een uitstekende dienst bewijst, want hij komt zo weer nadrukkelijker in beeld bij de nationale ploeg waar hij al op negentienjarige leeftijd zijn interlanddebuut maakte en nadien helaas genoegen moest nemen met een bijrol. “De bondscoach kan me eindelijk weer zien spelen, dus dat is nog een extra motivatie om het hier goed te doen. We bellen elkaar regelmatig en ik weet dat hij me volgt.”
Woud heeft door de Nederlandse afkomst van zijn vader ook een Nederlands paspoort en sprak in 2018 bij zijn komst bij Willem II uit ook met een schuin oog naar Oranje te kijken. Inmiddels heeft hij echter de knoop doorgehakt en focust hij zich door het uitblijven van een uitnodiging van de KNVB volledig op Nieuw-Zeeland, waar hij een belangrijke rol hoopt te bekleden voor de jeugd. “Ik wil aan de kinderen daar laten zien dat het mogelijk is om je dromen na te jagen in Europa. Ik kon op jonge leeftijd naar Sunderland en speel nu in het land van mijn vader. Hij is helaas overleden toen ik zestien jaar oud was, maar ik weet zeker dat hij altijd over mijn schouder meekijkt”, aldus Woud, die zijn vader nog steeds zijn grootste inspiratiebron noemt. “Ik wil hem trots maken en het is dankzij hem dat ik keeper ben geworden.”
Zijn vader was in zijn jonge jaren als doelman actief in de jeugdopleiding van AZ, maar koos uiteindelijk niet voor een bestaan als profvoetballer. Hij opteerde voor een carrière als ingenieur in de scheepvaart en verkaste naar het Nieuw-Zeelandse Auckland, waar hij een half-Nederlandse vrouw leerde kennen. Met haar schonk hij het leven aan Michael en zijn op topniveau hockeyende broer. “Ik kom dus best wel uit een sportieve familie en heb vanuit huis een winnaarsmentaliteit meegekregen. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad dat ik een topkeeper wilde worden. Als kind keek ik heel veel naar de Premier League en dan vooral naar Edwin van der Sar bij Manchester United. Ik droom ervan ooit zelf op zo’n groot podium te staan en kan tevreden concluderen dat ik nu op de ideale plek zit om mezelf verder te ontwikkelen.”
