Het is een bijzonder verhaal: de carrièrestart van Go Ahead Eagles-verdediger Sam Beukema. In 2017 maakte hij zijn debuut en leek hij af te stevenen op een doorbraak in de Keuken Kampioen Divisie. Echter werd het jaar daarop een deceptie, want de jonge verdediger kwam geen enkele minuut in actie.
‘Voor mezelf had ik in 2017 – vlak voor mijn debuut – een vierjaarplan uitgestippeld. Ik wilde in 2017-2018 mijn debuut maken en zoveel mogelijk minuten maken. In het tweede jaar wilde ik uitgroeien tot een rotatiespeler en het jaar erop wilde ik mezelf manifesteren als basisspeler om vervolgens in het vierde jaar een belangrijke speler – en misschien wel aanvoerder – te worden. Het eerste doel was gelukt, maar daarna daalde het af. Ik speelde niet en de trainer zag het gewoon niet in mij zitten. Gelukkig kon ik daarna een stapje overslaan en maak ik nu een mooi seizoen mee. Het vierjaarplan is dus niet gelopen zoals ik had gepland, maar ik sta wel waar ik wilde staan.
Hoe heb je het seizoen 2018-2019, waarin je geen minuten maakte, dan ervaren?
Sportief was het geen goed jaar voor Go Ahead Eagles. Maar persoonlijk heeft dat jaar me écht sterk gemaakt. Ik heb in dat seizoen grote stappen gezet op het mentale vlak en ik ben nu veel volwassener geworden sinds dat seizoen.
Waar uitte zich dat vooral in?
Het jaar erop had ik een beetje ‘schijt aan iedereen’ en wilde ik gewoon dolgraag laten zien wat ik waard was. Dat heeft uiteindelijk goed uitgepakt en maakte ik meer minuten.
Uiteindelijk ben je uitgegroeid tot een belangrijke kracht en werd je zelfs ‘Beste Speler van de 3e periode’. Wat betekent deze eretitel voor jou?
Ja, dat is natuurlijk prachtig! Ik vroeg in het begin van het seizoen nog aan onze perschef of ik nog kans kon maken op de eretitel ‘Beste Talent’, maar ik bleek te oud te zijn. Eerlijk gezegd baalde ik daarvan, maar dat maakt het extra mooi dat ik nu alsnog een Bronzen Kampioensschild heb gewonnen. Dat ik dan de eerste verdediger ooit word die ‘Beste Speler’ is geworden, is prachtig en ik ben er zeer trots op.
En dan maak je een prachtige transfer naar AZ. Waarom heb je voor AZ gekozen?
Ik heb er lang over nagedacht en tot vorige week dinsdag – één dag voordat ik tekende – was ik er nog niet uit. Feyenoord wilde mij ook graag hebben en ik moet zeggen dat Feyenoord vroeger ‘mijn club’ was. Maar dinsdag sprak ik met AZ-trainer Pascal Jansen en dat gaf mij echt goed gevoel, waardoor ik toch voor AZ koos. Als speler moet je vertrouwen krijgen en dat vertrouwen krijg ik van AZ. Ik begreep dat ze al meer dan 40 wedstrijden van mij hadden bekeken. Dat is meer dan de helft van mijn carrière, dus dat betekent dat ze hun huiswerk goed hebben gedaan. Dat zij dan zó graag wilden doorpakken straalt veel vertrouwen uit.
Wat is het plan dat AZ met jou voor ogen heeft?
Het plan – of ons gezamenlijke doel – is om mij binnen een paar jaar weer te verkopen, zodat ik nóg een keer een mooie stap kan maken.
Dat betekent dat je gehaald bent voor de basis…
Ze gaven aan dat ik een jongen uit hun opleiding had kunnen zijn mét een goede mentaliteit. Als zij zoiets zeggen, heb ik wel het idee dat ik genoeg minuten ga maken. Het zou me niet verbazen als dat als basisspeler is.
Verder vooruitkijkend in de toekomst: wat zijn je verdere ambities?
AZ is een topclub, dus ik zie het ook zitten om ná AZ een stap te zetten naar het buitenland. Een soort Wout Weghorst-route lijkt me wel wat. Alleen zie ik Italië wel zitten. Mijn moeder heeft tien jaar in Italië gewoond, dus het lijkt me wel gaaf om daar te voetballen. Lekker eten… mooi weer… prachtig toch?
Je bent niet de enige ‘Eagle’ die op de radar stond bij diverse Eredivisie-clubs. Ook je maatje Jay Gorter staat er goed op. Heb je hem ook al getipt bij AZ?
Haha, het zou natuurlijk fantastisch zijn als hij ook naar AZ gaat, al lijkt dat niet waarschijnlijk. Jay en ik hebben een goede connectie en zijn dit seizoen echt goede vrienden geworden. We kunnen goed met elkaar ‘levelen’, omdat we een beetje in hetzelfde schuitje zitten. Toen de geruchten kwamen dat FC Groningen zowel hem als mij op de korrel had, hebben we daar natuurlijk vaak over gesproken. Hoe gaaf zou het zijn om onze connectie die we hier hebben, voort te zetten in de Eredivisie?! Ik weet in ieder geval zeker dat Jay hoe dan ook een keer een mooie transfer gaat maken, of dat nou naar AZ is of naar een andere club.
Je gaat afscheid nemen van de club waar je bent opgegroeid. Dat voelt vast gek.
Ja, tuurlijk! Het is ook extra zuur dat ik geen afscheid kan nemen van deze mooie club in een bomvol Adelaarshorst, dat was het allermooiste geweest. Het zou mooi zijn om in de laatste speelrondes met publiek te spelen, zodat ik mijn Go Ahead Eagles-periode met (in ieder geval) een deel van de supporters op een mooie manier kan afsluiten.
