De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten. Veel van deze talenten hebben later een prachtige (of opvallende) carrière gehad. Wij lichten wekelijks één van deze oud-talenten uit in de rubriek Het verhaal van… en deze week belichten we het verhaal van… Thomas Buffel!
Thomas Buffel werd op 19 februari 1981 in het Belgische Brugge geboren. Hij bleek al snel een begenadigd voetbaltalent te zijn, want op 9-jarige leeftijd kwam hij in de jeugdopleiding van Cercle Brugge terecht. In de jeugd van de drievoudig landskampioen van België werd Buffel overigens regelmatig vergeleken met Paul van Himst, de oud-voetballer die in de jaren ’60 en ’70 liefst viermaal de Gouden Schoen (Beste Speler van België) wist te winnen. Net als Van Himst hield Buffel er uiteindelijk ook een succesvolle carrière op na. Verschil is echter wel dat Paul van Himst zijn gehele carrière in België speelde, terwijl Buffel al vrij vroeg naar het buitenland vertrok.
Op zijn zestiende vertrok Thomas Buffel naar Nederland. Hij maakte de overstap van Cercle Brugge naar Feyenoord, waar hij de laatste jaren van het jeugdvoetbal sleet. Hoewel hij te boek stond als groot talent kwam de Belg niet aan spelen in de hoofdmacht van Feyenoord dat destijds onder leiding stond van Leo Beenhakker. Buffel mocht op huurbasis vertrekken en hij streek neer bij Excelsior.
Zijn eerste speelminuten in het professionele voetbal speelde hij, namens Excelsior, in de Eerste Divisie. In de seizoen 2000-2001 en 2001-2002 schitterde hij in het roodzwarte tricot van de Rotterdammers. Buffel was belangrijk met doelpunten en assists en mede dankzij hem werd Excelsior tweemaal op rij tweede. Zijn inbreng was dusdanig groot dat hij in beide seizoenen eveneens werd verkozen tot Beste Speler van de Eerste Divisie. Na 63 wedstrijden en 27 doelpunten zat zijn tijd bij Excelsior erop en was hij klaar voor een stapje hogerop: Thomas Buffel was klaar om te debuteren in het rood-witte Feyenoord shirt.
Door het Europese succes (het winnen van de UEFA Cup) van Feyenoord in het seizoen ervoor, mocht Buffel debuteren in een bijzonder mooi affiche, namelijk de strijd om de Europese Super Cup tegen Real Madrid. Dat hij uitgerekend in zo’n belangrijke wedstrijd debuteerde, symboliseerde het seizoen dat Thomas Buffel zou doormaken. Het seizoen 2002-2003 werd namelijk hét seizoen van zijn grote doorbraak. Onder de vleugels van coach Bert van Marwijk werd hij een revelatie in de Eredivisie. Hij maakte in totaal 34 doelpunten in 80 wedstrijden, alvorens hij het hoofdstuk Feyenoord afsloot. Door een wisseling van de wacht belandde Buffel op de bank, waardoor hij na vijf jaar Feyenoord (en twee jaar Excelsior) uitkeek naar een nieuwe uitdaging. Een nieuwe uitdaging die hij vond in Schotland. Glasgow om precies te zijn.
Buffel ging voetballen voor de Schotse volksclub Glasgow Rangers, waar hij ging spelen met de Nederlanders Fernando Ricksen en Ronald Waterreus. Het eerste seizoen in Schotland verliep op rolletjes. Naast het feit dat Buffel regelmatig speelde, wonnen ze zowel de landstitel als de Schotse League Cup. Uiteindelijk bleek het eerste jaar ook het succesvolste jaar in Schotland voor de Belg. Het verblijf van Buffel in Schotland duurde uiteindelijk 3,5 jaar.
Thomas Buffel namens KRC Genk in actie tegen Celta de Vigo (Europa League)
De inmiddels 27-jarige Thomas Buffel stond voor een terugkeer op het oude nest. Op 1 juni 2008 verbond hij zich voor een tweede keer aan Cercle Brugge, daar waar hij in de jeugd speelde. Wat een mooi huwelijk had moeten worden, mondde uit in een teleurstelling. In het tweede jaar na zijn terugkeer boterde het niet tussen Buffel en de toenmalige coach Glen de Boeck, waardoor er geen uitzicht meer was op speelminuten in het shirt van Cercle Brugge. Daarop besloot Buffel een binnelandse transfer te maken naar KRC Genk en deze transfer pakte wél goed uit. Sterker nog, het huwelijk tussen KRC Genk en Thomas Buffel bleek een waar succes te zijn. In zijn periode in Genk won Buffel alle prijzen in België (landstitel, beker en supercup) en speelde hij in de UEFA Champions League. Bovendien was hij een onbetwiste basisspeler én groeide hij uit tot aanvoerder van het elftal.
Na negen jaar en 388 wedstrijden voor KRC Genk nam Buffel afscheid van het publiek. Hij maakte voor een laatste keer een transfer en tekende voor Zulte Waregem, maar dit avontuur bleef beperkt tot ‘slechts’ 19 wedstrijden in het ene jaar in Waregem. Dat tevens het laatste jaar was van zijn carrière als speler.
Inmiddels is Buffel assistent-bondscoach van België onder 19.
