‘Hedwiges Maduro heeft me eigenlijk tot een completere buitenspeler gemaakt’
De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Jeffry Puriel, die in de tweede seizoenshelft is doorgebroken bij Almere City FC.
Door Chris Meijer
Er zijn nog niet al teveel spelers die na hun hele leven bij Almere City te hebben gespeeld doorbraken in het eerste elftal. Op zich niet heel gek, want de jongste profclub van Nederland bestaat pas sinds 2010 in zijn huidige vorm. Jeffry Puriel voegde zich twee jaar later bij de jeugdopleiding van Almere City, nadat hij werd opgepikt bij amateurtak Sporting Almere. Zowel de nu negentienjarige vleugelaanvaller als de club groeide sindsdien op van een schuchter jochie tot een ambitieuze jongvolwassene. “Als jeugdspeler heb ik altijd de droom gehad om in het eerste te spelen en naar de Eredivisie te gaan”, glimlacht Puriel. “Dat ik nu zo belangrijk kan zijn voor het team, geeft wel vertrouwen en is een droom die uitkomt.”
Het uitkomen van die droom liet de afgelopen anderhalf jaar even op zich wachten. Puriel verscheen vorig seizoen al op het trainingsveld bij het eerste elftal en maakte in november 2020 op zeventienjarige leeftijd al zijn debuut in de met 7-2 verloren uitwedstrijd tegen SC Cambuur. In de daaropvolgende thuiswedstrijd tegen Go Ahead Eagles kreeg hij eveneens speelminuten, waarna een periode aanbrak waarin hij vanaf de reservebank of zelfs de tribune tevergeefs wachtte op zijn kans. Minuten maakte hij toen in de Onder 21 van trainer Hedwiges Maduro, die sinds december van het vorige kalenderjaar ook als assistent-trainer bij de hoofdmacht fungeert. “Toen hij bij de Onder 21 kwam, gaf hij me heel veel vertrouwen. Hij liet me veel spelen en gaf me tips hoe ik als ik me als buitenspeler kon ontwikkelen. Maduro heeft me eigenlijk tot een completere buitenspeler gemaakt. Ik was meer een buitenspeler die aan de zijkant stond en hij heeft me geleerd om meer aan de binnenkant te komen, dat is erg belangrijk voor mijn ontwikkeling geweest.”
“Dat ik bij het eerste een tijdlang geen minuten kreeg, was best lastig. Ik raakte niet echt ongeduldig, maar ik wist wel dat ik harder moest gaan trainen om die minuten te krijgen. Je moet je daar overheen zetten”, zo is Puriel realistisch. De voorbereiding op dit seizoen vormde een nieuwe kans. Inmiddels ik het bezit van een havo-diploma – vorig seizoen moest hij door school nog weleens een training missen – moest Puriel zich zien te tonen aan een nieuwe trainer. Ole Tobiasen – de trainer die hem had laten debuteren – werd vorig seizoen al ontslagen en uiteindelijk opgevolgd door Gertjan Verbeek, nadat Jeroen Rijsdijk de voetbaljaargang op interim-basis had afgemaakt. “Ik speelde in het begin van de voorbereiding onder Verbeek best veel, maar de laatste twee oefenwedstrijden zat ik op de bank. Je moet je plekje verdienen in het team en hij vond andere spelers beter dan ik, dus hij koos hij voor hen. Daardoor maakte ik tot de winterstop niet heel veel minuten.”
Puriel houdt Christian Rasmussen van de bal tijdens het duel tussen Jong Ajax en Almere City (1-3).
Puriel meldde zich in de eerste seizoenshelft al bij de trainersstaf met de vraag wat hij beter kon doen om een basisplaats te verdienen. ‘Volwassener spelen en meer lef tonen in je acties’, kreeg hij te horen. “Daar ben ik aan gaan werken en dat heeft uiteindelijk geresulteerd in een basisplek”, concludeert Puriel. Na negen invalbeurten ruimde Verbeek voor naar wat later zijn laatste wedstrijd als trainer van Almere City bleek tegen MVV Maastricht een basisplaats in voor Puriel, doordat Ilias Alhaft geblesseerd raakte tijdens de warming-up. “Interim-trainer Tim Bakens stelde me daarna ook op en Alex Pastoor kwam naar die wedstrijden kijken. Uiteindelijk heeft hij ervoor gekozen me in de basis te laten en daar spreekt wel vertrouwen uit.”
Sindsdien speelde Puriel alle wedstrijden als basisspeler, met uitzondering van drie duels die hij moest missen vanwege een schouderblessure. Met Puriel in de eerste elf verloor Almere City pas vijf keer. “Maar ja, dat is een teamprestatie. Dat komt natuurlijk niet alleen door mij”, voegt hij direct bescheiden toe. Puriel signaleert een verschil tussen de de trainingsregimes van Verbeek en zijn opvolger Alex Pastoor. “Ik denk dat we onder Pastoor meer fysiek en conditioneel trainen. Dat zou je misschien niet zeggen. Maar het heeft ons goed geholpen in de periode waar we nu in zitten. Het is voor mij persoonlijk ook wel een stap geweest van de jeugd naar het eerste elftal, de Keuken Kampioen Divisie is een stuk fysieker en je moet sneller handelen.”
Puriel viert een van de totaal vier doelpunten die hij dit seizoen voorlopig maakte.
Heeft Puriel voor zijn gevoel die stap van het jeugdvoetbal naar de Keuken Kampioen Divisie inmiddels volledig gemaakt? “Ik voel mezelf geen jeugdspeler meer, omdat ik nu zoveel wedstrijden in de basis heb gestaan. En ik voel dat ik het niveau van de Keuken Kampioen Divisie goed aankan”, antwoordt hij. “Ik ben niet per se een andere speler geworden daardoor, want we krijgen best veel vrijheid onder Pastoor. Maar ik ben wel beter geworden in de dingen die ik al deed. Hoe ik mezelf zou omschrijven? Ik ben een snelle speler, die een man kan passeren, een voorzet in huis heeft en goed positie kan kiezen tussen de linies en aan de zijkanten. Ik kijk vooral naar Hazard in zijn Chelsea-tijd, als jonge jongen kijk je op tegen zijn dribbels. Daar pik je wel dingen uit op. Nu kijk ik ook wel naar Raheem Sterling, je hebt heel veel goede buitenspelers bij topploegen. Daar probeer ik dingen van mee te nemen.”
“Ik wil mijn schot verbeteren, want ik schiet niet zo vaak. En mijn loopacties, op het juiste moment vrijlopen moet ik nog ietsje verbeteren. In de duels kan ik nog wat sterker zijn. Ik ben wel tevreden over mijn spel en mijn ontwikkeling. Alleen ik vind dat ik qua doelpunten en assists nog wel wat effectiever moet worden”, zo benoemt Puriel zijn verbeterpunten. Dit seizoen staat zijn totaal op 4 doelpunten en 2 assists in 27 competitiewedstrijden. “Je kan wel het verband leggen: wanneer je veel speelt, word je comfortabeler aan de bal en ga je meer assists en doelpunten produceren. Ik denk dat je in een ritme komt, je gaat iedere wedstrijd een minimaal niveau behalen en dat kan je alleen maar verbeteren.”
De ontwikkeling van Puriel wordt erkend, want er lopen momenteel gesprekken over het openbreken van zijn tot medio 2024 lopende contract. “Een contractverlenging zou een mooie waardering zijn voor het harde werk dat ik erin heb gestopt”, beaamt Puriel met een grijns. Zijn droom om met Almere City in de Eredivisie te spelen zou volgend seizoen zomaar nog kunnen uitkomen. Ondanks de belabberde seizoenstart bestaat er nog een uitweg, aangezien Almere City de nummer drie is in de vierde periode. “We hebben nog drie wedstrijden te gaan, het leeft nog wel binnen de groep dat het haalbaar is. Ik heb het gevoel dat het er in zit, de sfeer binnen de groep is goed en er leeft vertrouwen.”
