De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Sam Beukema, die zich bij ‘zijn’ Go Ahead Eagles terugknokte uit een uitzichtloze situatie.

Eigenlijk had Go Ahead Eagles afgelopen zomer al afscheid genomen van Sam Beukema. Toen de 21-jarige verdediger zich tegen het einde van het vorige seizoen op het kantoor van technisch manager Paul Bosvelt meldde, kreeg hij te horen dat hij mocht uitkijken naar een andere club. Beukema doorliep de jeugdopleiding van Go Ahead, met uitzondering van twee jaar bij FC Twente, en maakte op achttienjarige leeftijd zijn debuut in de hoofdmacht van de club uit Deventer. De acht optredens in het seizoen 2017/18 smaakten naar meer, maar in de vorige jaargang kwam hij onder trainer John Stegeman tot welgeteld nul minuten in het eerste elftal. “In je eerste seizoen ben je blij met iedere minuut, maar je wilt van daaruit verder en als dat uitblijft, word je daar wat eerder ongeduldig van. Dat heeft weer invloed op je prestaties op het veld, ik zat automatisch minder in mijn vel. Nu is de situatie totaal anders, ik voel me vertrouwd en de sfeer is een stuk beter. Als je iedere week op de bank zit en je ziet elke keer het stadion, jeukt het alleen maar meer om weer te gaan spelen. Dit is mijn club en daar wil ik voor spelen, dus dat is voor honderd procent een motivatie geweest. Jong Ajax heeft het bijvoorbeeld goed voor elkaar, maar een achterafveldje op een maandagavond in een gesloten beloftencompetitie is iets anders dan een volle Adelaarshorst”, bekent Beukema, die het vorig seizoen voornamelijk moest stellen met optredens in Jong Go Ahead.

“Dat ik eind vorig seizoen te horen kreeg dat ik mocht uitkijken naar een andere club, was van binnen wel een emotioneel momentje. Ik heb alle jeugdteams van Go Ahead doorlopen en mocht altijd blijven, maar nu kreeg ik toch zoiets van: oei, is het nu voor mij over?”, zo gaat hij verder. Aanvankelijk spraken beide partijen af dat Beukema voorlopig in de voorbereiding op dit seizoen tegen een amateurvergoeding mocht aansluiten bij de eerste selectie van Go Ahead, voornamelijk met de insteek dat hij zo fit kon blijven. “We waren aan het kijken of ik bij andere clubs kon aansluiten in de voorbereiding. We hadden een goed seizoen gedraaid, maar ik had geen minuut gemaakt en dan is het lastig om een club te vinden. Er waren wel wat contacten gelegd, met bijvoorbeeld TOP Oss. Ik had voor mezelf zoiets van: dat is, met alle respect, Plan B. Ik wil nog één keer kijken of ik bij Go Ahead mijn laatste kans kan pakken. Als ik dat ergens wilde doen, was dat bij Go Ahead. Die kans heb ik nog één keer aangegrepen en ondanks dat ik weg mocht, dacht ik: ik ga er nog vol voor. Dat het in eerste instantie op amateurbasis was, dat was maar zo. Ik hoopte me zo snel mogelijk te laten zien om daar verandering in te brengen. Maar ik was eigenlijk nummer vijf in de pikorde, dus dan wordt het lastig.”

Beukema draaide de voorbereiding mee en kreeg langzaam maar zeker het gevoel dat een definitieve doorbraak bij ‘zijn’ Go Ahead toch nog niet uitgesloten was. “De technische staf maakte me duidelijk dat ik het goed gedaan had, al helemaal gezien waar ik vandaan kwam. Ik had zoiets van: oké, mooi. Ik kreeg de bevestiging vlak voor de competitiestart, terwijl ik nog geen contract had.” Uiteindelijk gooide trainer Jack de Gier hem in de tweede competitiewedstrijd tegen SC Cambuur (5-0 nederlaag) voor de leeuwen, doordat Donny van Iperen met twee gele kaarten van het veld gestuurd werd. Een week later had Beukema tegen Jong FC Utrecht (4-0 overwinning) voor het eerst dit seizoen een basisplaats en die gaf hij, met uitzondering van een periode waarin hij kampte met een knieblessure, niet meer af. “Het was een tijdje geleden dat ik had gespeeld, maar ik ging dit seizoen eigenlijk in met het idee: ik heb toch niks te verliezen. Toen ik er weer stond, moest ik even wennen. Maar ik stond vrij snel mijn mannetje, ben volwassen gaan spelen en dat is de reden dat iedereen best wel positief is. Echt zenuwachtig was ik niet. Het is heel bizar hoe het kan lopen. Voor je het weet sta je in de basis bij de club waar je in eerste instantie weg mocht, doordat een nieuwe trainer je een kans geeft.”

“Jack geeft me heel veel vertrouwen, dat heb ik vorig jaar helemaal niet gehad. Als de trainer je vertrouwen geeft, ga je zekerder voetballen. Het lukt hem ook op de trainingen om iedereen te prikkelen, want we zijn niet voor niets 22 wedstrijden ongeslagen gebleven. Een tegenvaller dat hij gaat vertrekken? Tja, het is wel jammer, want dankzij hem heb ik me kunnen laten zien. Maar aan de andere kant moet je het zelf laten zien, ongeacht welke trainer er zit en dat is me voorlopig aardig gelukt”, vervolgt Beukema. Eind september werd hij ook door de club beloond voor zijn doorzettingsvermogen met een tweejarig contract. “Iedereen geeft aan: ‘Respect dat je bent gebleven’. Ik vind het lastig om over mezelf te zeggen, maar ze noemen mij de revelatie van het seizoen en dat vind ik mooi. Paul Bosvelt noemde mijn contract een beloning en ik zie het zelf als een bevestiging dat ik op de goede weg ben.”

 

Dat het uiteindelijk van een doorbraak bij Go Ahead is gekomen, maakt het volgens Beukema extra speciaal. De jonge verdediger werd geboren in Deventer en kreeg de liefde voor de club met de paplepel ingegoten door vader Menno, die als sinds klein ook supporter is van Go Ahead, en moeder Desi, die letterlijk achter het stadion in de Tjoenerstraat is opgegroeid. Beukema was dan ook geregeld op de tribunes bij Go Ahead te vinden. “Ik beleef het nog intenser op het veld en pak toch misschien dat metertje extra, omdat dit mijn club is. De band met de supporters is ook wat specialer, ik kreeg heel veel berichtjes toen ik mijn contract tekende. Dat was toch het bewijs van nooit opgeven, iets waar de supporters zich wel mee kunnen identificeren. Ik ben de enige jongen uit Deventer in de selectie, dat vinden ze mooi om te zien. Ik heb zelf ook op de tribunes gestaan, dus ik ken de nodige mensen. Het is een mooi streven om boegbeeld voor de club en dit team te worden, het zou mooi zijn als ik nog een belangrijkere rol kan spelen voor dit Go Ahead.”

“Je speelt tegen jongens als Ralf Seuntjens en Reda Kharchouch, grote jongens. Het zijn mooie meetmomenten en je merkt dat je gedurende het seizoen steeds slimmer wordt, ik weet hoe ik een bepaalde spitsen moet aanpakken en daar bereid ik me ook op voor. Het zijn leermomenten die je iedere week meeneemt.” Nu Beukema zich stormachtig ontwikkelt, lijkt een volgende stap binnen handbereik. Hij durft er zelf nog niet echt over na te denken. “Ik focus me op dit seizoen, mijn contract loopt nog door. Je weet nooit wat er kan komen en hoe het zich ontwikkelt. Voorlopig wil ik me hier nog verder ontwikkelen, want ik heb natuurlijk ook nog genoeg te leren en alles wat zich tussendoor meldt, zien we dan wel. Af en toe sta ik er nog wel bij stil, dan zeg ik tegen mijn vader of moeder: ‘Bizar hoe het allemaal heeft kunnen lopen’. Ik heb er keihard voor gewerkt en ik mag er trots op zijn, het lukt om ervan te genieten. Door wat ik vorig seizoen heb meegemaakt, kan ik er nóg meer van genieten dat ik nu grote wedstrijden mag spelen. Neem FC Twente-uit, in de beker.”

Het seizoen zou voor Beukema nog een extra dimensie kunnen krijgen, indien Go Ahead erin slaagt om promotie af te dwingen. Er verschijnt een glimlach als hij hardop fantaseert over een dergelijk scenario. “Het is zeker een droom om met Go Ahead naar de Eredivisie te gaan. Het lijkt me sowieso mooi om een promotie mee te maken, maar als het dan ook nog met mijn Go Ahead is… Ja, dat is zeker een droom. Uiteindelijk ben ik blij dat ik toch ben gebleven. Misschien was het allemaal ‘meant to be’, want Go Ahead is toch mijn club.”