De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Devin Haen, die in de eerste weken van het seizoen zijn officiële debuut én eerste doelpunt voor De Graafschap maakte.
Devin Haen mag dan inmiddels De Vijverberg al eens hebben doen ontploffen van vreugde, maar na de training pakt hij gewoon nog de bus naar huis. Eerst naar Ruurlo of Lichtenvoorde, om dan over te stappen op de bus naar woonplaats Zieuwent. “Dat moet nog steeds. Ik ben pas zeventien jaar, hè”, reageert Haen met een grijns. Hij haalt de schouders op. Een dag nadat hij als invaller zijn eerste doelpunt voor De Graafschap had gemaakt en daarmee de thuiswedstrijd tegen NAC Breda had beslist, stond hij weer met de Onder-21 op een verlaten sportpark tegenover de leeftijdsgenoten van FC Den Bosch. Even wat anders dan een nagenoeg volle Vijverberg. “Het gaat ook gewoon door”, zo klinkt het nuchter. “Ik heb veel leuke berichtjes gehad van mensen, dat ze het gezien hadden. Dat is allemaal wel leuk om te lezen.”
Zijn eerste doelpunt in het profvoetbal is voorlopig de kroon op een uitstekende start van het seizoen voor Haen. Dat begon voor hem eigenlijk eind mei, toen hij zijn handtekening zette onder zijn eerste contract bij De Graafschap. “Ik zag het contract ook als beloning. Dus het was wel een moment dat ik erbij stilstond dat ik dit seizoen zomaar minuten zou kunnen gaan maken. Dat is nu nog gebeurd ook. Dat contract was wel het moment dat ik dacht: nu gaat het allemaal beginnen. De Graafschap toonde vertrouwen en ik moet de komende drie jaar laten zien wat ik in huis heb”, zegt Haen. Samen met Ebbe Wenting, Philip Brittijn en Ezra van der Heiden – spelers die eveneens deel uitmaken van de ‘gouden lichting’ binnen de jeugdopleiding van De Graafschap – kreeg de jonge spits de kans om zich in de voorbereiding te tonen aan trainer Reinier Robbemond door voluit mee te trainen.
‘Normaal zie je die jongens alleen op televisie en ineens stond ik ertussen’
Vorig seizoen trainde Haen al een aantal keer mee met het eerste elftal van De Graafschap, maar nu voelde het toch iets anders. “Toen was ik er meer bij als een soort jeugdspeler. Dat is nu nog steeds zo, maar ik heb toch al minuten gemaakt. Tja, dat voelt wel anders. In het begin dacht ik wel: zo, nu mag ik met het eerste meetrainen. Normaal zie je die jongens alleen op televisie en ineens stond ik ertussen. Dat was wel even schakelen, maar nu kan ik goed met die jongens overweg en het is altijd gezellig. Op trainingen ook, het was meer een kwestie van wennen”, legt hij uit. “Toen ik voor het eerst meetrainde, keek ik wel even van: zo, dit is een ander niveau. Het ging allemaal wat sneller: je moet sneller handelen en het wat sneller zien. Ze verwachten net wat meer van je. Nu train ik twee maanden volle bak mee en merk ik dat ik goed kan meekomen, het voelt allemaal lekker.”
Robbemond gebruikte Haen voorlopig wel in een iets andere rol, als aanvallende middenvelder. “Dat was wel wennen, ik heb daar nog nooit gespeeld. Het is wat anders, al kun je nog steeds lekker voor de goal komen. Het voelde gelijk goed in de voorbereiding. Tegen NAC viel ik in als spits, dat is het lekkerste wat er is. Als het op tien moet, vind ik het ook niet erg. Dan kan ik me ook laten zien. Spits is de positie waar ik het liefste speel, maar je hebt ook nog Joey Konings en Danzell Gravenberch. Op tien heb je nu Opoku staan. Het is alleen maar lekker dat ik op meer posities kan spelen, want dan heb je meer kans op minuten.” Dat bleek, want al in de eerste competitiewedstrijd van het seizoen maakte Haen zijn officiële debuut. Tegen Roda JC Kerkrade kwam hij 24 minuten voor het einde als invaller binnen de lijnen. “Ik had het niet zo snel verwacht. Eigenlijk zat ik vrij rustig op de bank, tot de trainer ineens zei: ‘Devin, warmlopen’. Zo, die had ik niet zien aankomen. Al helemaal niet dat ik er ook in kwam.”
‘Van kleins af aan zat ik hier in het stadion, dus dit was een droom die uitkwam’
“Het gaf een dubbel gevoel, want je verliest met 0-3. Maar ja, aan de andere kant maakte ik wel mijn debuut en daar had ik al een aantal jaar keihard voor gewerkt. Het is heerlijk dat ik in de eerste competitiewedstrijd al direct minuten mocht maken”, zegt Haen met een glimlach. Nadat hij vervolgens tegen MVV Maastricht negentig minuten op de bank bleef, kreeg hij tegen NAC opnieuw speelminuten. Eigenlijk vooral om de 1-0 voorsprong helpen te verdedigen, maar in blessuretijd dook hij in het strafschopgebied op om als een echte spits met één voetbeweging een voorzet van Mees Kaandorp in de rechterhoek te prikken. “De laatste dertig minuten kwam NAC enorm, dus het was vooral verdedigen. Wij hebben één uitbraak gehad en die viel binnen. Persoonlijk is het een mooi moment, want om daar te mogen scoren is iets waar je het al van jongs af aan voor doet. Als dat zo snel al gebeurt, is dat fantastisch.”
Na afloop werd Haen door zijn ploeggenoten naar voren geschoven om de festiviteiten met de fans te leiden. “Dat was wel even raar, bij de jeugd speel je normaal voor vijftig mensen. Nu werd ik in een keer zo naar voren geschoven. Dat is wel even anders dan normaal.” Normaal gesproken was Haen gewend om aan de andere kant te staan, als supporter op de tribune. “Van kleins af aan ben ik fan van De Graafschap en zat ik in het stadion. Als je op zo’n jonge leeftijd al voor de club mag spelen waar je vroeger altijd kwam, is dat wel een droom die uitkomt.” Eén keer was Haen – die sinds zijn elfde in de jeugd van De Graafschap speelt – voorlopig dicht bij een vertrek uit Doetinchem, toen hij op zijn zestiende een stage mocht afwerken bij PSV.
‘Die stages bij Oranje zie ik wel echt als een extra beloning’
“Iedereen was positief: de scouting, de hoofd jeugdopleidingen, de trainers. Maar het is om financiële redenen uiteindelijk niet doorgegaan. Want als ik de stap naar PSV had gemaakt, had ik een contract moeten krijgen. Dat was een nieuwe regel, als je van een kleinere profclub komt. Ik heb er geen moeite mee gehad om terug te gaan naar De Graafschap. Dat is gewoon mijn club, ik vind het fantastisch om voor De Graafschap te spelen”, vertelt Haen. Hij mocht zich al enkele keren bij een trainingsstages van vertegenwoordigende jeugdelftallen melden en maakt momenteel deel uit van de selectie van Onder-18, als een van de weinige spelers die niet voor een Nederlandse topclub of in het buitenland speelt. “Die jongens die van de grote clubs komen, zijn veel samen. Op zich wen je daar wel aan en naarmate je ouder wordt, leer je die jongens wel kennen. Die stages zie ik wel echt als een extra beloning.”
Met zijn debuut en zijn eerste doelpunt heeft Haen al vroeg in het seizoen twee belangrijke doelen vervuld. “Nu moet ik zo hard mogelijk werken om meer invalbeurten te mogen maken. Een basisplaats zou een keer leuk zijn, maar daar ben ik nu nog niet echt mee bezig. Ik moet voorlopig gewoon hopen op zoveel mogelijk minuten en dan zien daarna wel weer verder”, zo formuleert hij enigszins nuchter en bescheiden. Als kind van de club is zijn ultieme droom voor de korte termijn duidelijk. “Ja, dat is om mijn steentje bij te dragen aan de promotie van De Graafschap. Daar doe je het allemaal voor. Ik hoop dat het dit seizoen al lukt.”
